Στο πρώτο μέρος του αφιερώματος ξεκινήσαμε την περιήγηση μας στην Βουδαπέστη από την Πέστη, που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Δούναβη και είναι το τμήμα της πόλης που συγκεντρώνει τα περισσότερα φώτα. Σήμερα συνεχίζουμε με την Βούδα, τις επιλογές για ψυχαγωγία που προσφέρει η Ουγγρική πρωτεύουσα, καθώς και έναν χρήσιμο μίνι-οδηγό για όσους θελήσουν κάποια στιγμή να την επισκεφτούν.
Αφού τελειώσαμε την περιπλάνηση μας στην Πέστη, ήρθε η ώρα να περάσουμε στην απέναντι μεριά της πόλης, στην οποία βρίσκονται πολλά από τα σπίτια των κατοίκων της Βουδαπέστης. Πως γίνεται αυτό; Μέσω οποιασδήποτε από τις 8 γέφυρες που ενώνουν την Πέστη με την Βούδα. Οι περισσότερες από αυτές μετρούν κοντά ή παραπάνω από έναν αιώνα ζωής. Η πιο χαρακτηριστική είναι αναμφισβήτητα η Chain Bridge (Széchenyi lánchíd). Με μήκος 375 μέτρα και έχοντας εγκαινιαστεί το μακρινό 1849, είναι μια από τις ωραιότερες γέφυρες της Κεντρικής Ευρώπης.
H Chain Bridge από το τελεφερίκ για το Κάστρο του Βούδα. Στο βάθος διακρίνεται και ο καθεδρικός του Αγίου Στεφάνου.
Φτάνοντας λοιπόν στον προορισμό μας, πρώτη στάση είναι σίγουρα το Kάστρο του Βούδα (Budavári Palota) στο οποίο μπορεί να ανέβει κανείς με το μικρό τελεφερίκ στους πρόποδες του. Το βασιλικό παλάτι(Királyi Palota) που είναι ορατό από το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου της πόλης, ολοκληρώθηκε το 1265 και ανήκει στην λίστα Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Έχοντας καταφέρει να επιζήσει από αρκετές καταστροφές (κυρίως επί Οθωμανών), συνδυάζει την μεσαιωνική ιστορία μαζί με την μπαρόκ αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα. Η μεγαλοπρεπής μορφή του, που θυμίζει σε όλους τους επισκέπτες την εποχή των μεγάλων μοναρχιών. Από την αυλή του η θέα είναι πραγματικά μαγική αφού μπορείτε να δείτε όλη την Βουδαπέστη απ'άκρη σε άκρη.
Η Chain Bridge και το Κάστρο του Βούδα από πίσω
Έχοντας χαζέψει για αρκετή ώρα στο Παλάτι και τα πέριξ του, είναι η στιγμή να συνεχίσουμε παρακάτω. Σίγουρα αυτό κατέχει την περισσότερη "μαγεία", όμως ο λόφος διαθέτει και πολλά άλλα όμορφα κτίρια. Ένα από αυτά είναι ο πύργος των ψαράδων (Halászbástya). Κτισμένος στις αρχές του 20ου αιώνα, πήρε το όνομα του προς τιμή των ψαράδων που υπερασπίζονταν αυτή την περιοχή κατά τον Μεσαίωνα. Ακριβώς δίπλα υπάρχει η γοτθικού ρυθμού Εκκλησία του Αγίου Ματθαίου (Mátyás-templom), με μια υπέροχα διακοσμημένη οροφή εξωτερικά. Δυστυχώς δεν είχα χρόνο να περάσω μια βόλτα και από τον παρακείμενο λόφο Gellert (Gellért-hegy), στην κορυφή του οποίου δεσπόζει το φρούριο Citadella, με το χαρακτηριστικό άγαλμα.
Ο πύργος των ψαράδων
Η Βουδαπέστη όμως δεν ενδείκνυται μόνο για όσους θέλουν να περάσουν την ώρα τους γυρνώντας σε μνημεία, αλλά και για εκείνους που θέλουν να διασκεδάσουν. Σε όλες τις γωνιές της πόλης υπάρχουν πολλά καφέ, από μεγάλες αλυσίδες μέχρι και πιο γραφικά μαγαζιά. Όπου και να καθίσεις είναι σίγουρο ότι θα βρεις μια μεγάλη ποικιλία από καφέδες και ροφήματα. Το ίδιο ισχύει και για όσους θέλουν να φάνε κάτι. Το πιο παραδοσιακό ίσως φαγητό της Ουγγαρίας είναι το γκουλάς (Gulyás), το οποίο είναι σούπα με κρέας, λαχανικά και πολύ συχνά πάπρικα (για την οποία φημίζεται η χώρα). Λόγω καλοκαιριού δεν είχα την ευκαιρία, όμως πιστεύω αξίζει μια δοκιμή. Εκτός αυτού υπάρχει το λαχταριστό λάγκος (Lángos) δηλαδή τηγανισμένο στρογγυλό ψωμί με τυρί, σκόρδο και άλλα υλικά, καθώς και το κουρτοσκαλάτς (Kürtőskalács), το οποίο είναι γλυκό σε μορφή ρολού. Για όσους θέλουν βέβαια κάτι το διαφορετικό, υπάρχουν πάρα πολλά εστιατόρια με κουζίνες όλων των ειδών, ακόμα και πλωτά στον Δούναβη.
Όσον αφορά την νυχτερινή διασκέδαση, η Βουδαπέστη είναι μια αρκετά ζωντανή πόλη για τα δεδομένα της Βορειοκεντρικής Ευρωπής. Από άκρη σε άκρη υπάρχουν μπαρ και pubs, ενώ ίσως πιο περιορισμένη αλλά εμφανής είναι και η παρουσία clubs. Τα περισσότερα από αυτά, είναι συγκεντρωμένα στην περιοχή κοντά στην Συναγωγή και το Εθνικό Μουσείο. Η ποικιλία μάλιστα είναι αρκετά μεγάλη. Μπορείς να βρεις σε απόσταση λίγων μέτρων από νυχτερινά μαγαζιά που παίζουν jazz μέχρι άλλα που παίζουν latin. Θυμάμαι ότι υπήρχε μια στοά εκεί, την οποία μόλις περνούσες ήταν σαν να έμπαινες σε έναν διαφορετικό κόσμο, γεμάτα χρώματα, ανθρώπους διαφορετικών υποβάθρων και μουσικές από όλο τον κόσμο. Κι όλα αυτά σε εξευτελιστικές τιμές, αφού μπορείτε να φάτε π.χ. μια μεγάλη πίτσα με 3-4 ευρώ σε εστιατόρια, να πιείτε μπύρα ή καφέ με 1-2 και να δοκιμάσετε ποτά και cocktail με 2-3. Μην ξεχάσετε να πιείτε οπωσδήποτε ένα σφηνάκι Palinka, η οποία είναι συνηθισμένη σε αυτές τις χώρες.
Ένα από τα πολλά μπαρ της πόλης, "κρυμμένο" μέσα σε στοές
Επιπλέον, μια εναλλακτική μορφή ψυχαγωγίας και χαλάρωσης προσφέρουν και τα θερμά λουτρά. μια από τις μεγάλες ατραξιόν της Βουδαπέστης. Αρκετά από αυτά χτίστηκαν επί Οθωμανικής κυριαρχίας και βρίσκονται κυρίως στην περιοχή κοντά στο κάστρο του Βούδα. Οι τιμές κυμαίνονται συνήθως γύρω στα 10-15 ευρώ, οπότε πιστεύω κάποιος που θα ήθελε να δοκιμάσει μια τέτοια εμπειρία, αξίζει να ξοδέψει ορισμένες ώρες σε μερικά από τα πιο φημισμένα λουτρά της Ευρώπης. Τέλος, θα πρότεινα σίγουρα να κρατήσετε και χρήματα για αγορές (όπως έκανα κι εγώ). Υπάρχει μια μεγάλη γκάμα παραδοσιακών και άλλων προϊόντων, είτε στην Σκεπαστή Αγορά είτε σε υπαίθρια μαγαζιά. Αν θέλετε σε είδη ένδυσης, η οδός Vaci (Vaci Utca) είναι το μέρος που θα βρείτε τα πάντα σχεδόν, σε αρκετά λογικές τιμές.
Τα δημόσια λουτρά Széchenyi
Κλείνοντας, ήρθε η ώρα να δώσουμε και ορισμένα ταξιδιωτικά tips. Αρχικά, νομίζω η καλύτερη εποχή να επισκεφτεί κάποιος την Βουδαπέστη είναι είτε τον Δεκέμβρη που στολισμένη χριστουγεννιάτικα αποκτά άλλη χάρη, είτε τον Μάιο που πλημμυρίζει από ανοιξιάτικα χρώματα και μυρωδιές και ο καιρός είναι πολύ καλός. Εναλλακτικά και στα μέσα Αυγούστου, εποχή στην οποία διεξάγεται και το μεγάλο μουσικό φεστιβάλ Sziget. Γενικά θεωρώ πάντως ότι 4-5 ημέρες αρκούν για να δει κάποιος όλη την πόλη. Σχετικά με την μετάβαση, σε off-season μπορείτε να βρείτε αεροπορικά μετ'επιστροφής με 150-180 ευρώ το άτομο αν κλείσετε έγκαιρα, ενώ από τον Μάρτιο η Ryanair εγκαινιάζει και πτήσεις από Αθήνα. Η διαμονή δεν είναι ιδιαίτερα ακριβή, ακόμα κι αν επιλέξετε την λύση του hostel που υπάρχουν ορισμένα πολύ καλά με 15 ευρώ ανά ημέρα. Σαν συμπέρασμα νομίζω ότι η σχέση ποιότητας-τιμής είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική, συνεπώς είναι ένας προορισμός που προτείνω ανεπιφύλακτα για παρέες φίλων και ζευγάρια.
Μικρά αγόρια και κορίτσια χορεύουν παραδοσιακούς ουγγρικούς χορούς στην Vaci Utca
The Travel Issue 